Przez dwa ostatnie miesiące 2013 roku prezentowaliśmy Wam z okazji premier w polskich kinach, teksty autorów blogów zrzeszonych w OBF. W tym roku będziemy kontynuować tę serię, ale chcemy również przedstawić Wam nowy cykl.
Od dzisiaj w każdy poniedziałek będziemy rozpoczynać przeglądem ubiegłotygodniowych recenzji publikowanych na blogach ze znakiem OBF. W tych postach znajdziecie wszystkie teksty w jednym miejscu.
Zapraszamy Was również do dzielenia się pomysłami, jakie teksty chcielibyście widzieć na tej stronie, a teraz już czas na przegląd recenzji OBF.
CINEMACABRA
Piąta władza
Sprawa Juliana Assange'a to tak doskonały materiał na film, że trudno się go było spodziewać później niż teraz. I rzeczywiście, jest - niekoniecznie odkrywczy, ale dający do myślenia, z gwiazdorską obsadą i wciągającą fabułą. A nuż zachęci kogoś do wgłębienia się w temat?
Pełna wersja tekstu:
Babcia Gandzia
Wyjątkowo przeciętna komedia, którą przed surowszą oceną ratuje jej główna bohaterka, lekkość oraz... no, francuskość. „Babcia Gandzia” nic nie wnosi do gatunku i nie jest w jego obrębie arcydziełem, ale daje półtorej godziny całkiem niezłego relaksu, nie zakłócanego żenującymi dowcipami.
Pełna wersja tekstu:
7 w 1, czyli urodzinkowe podsumowanie roku 2013 :]
7 urodziny... jesteśmy aż tak starzy? Cheesus Christ! Obyśmy wytrwali chociaż drugie tyle :D Przed Wami tradycyjna notka podsumowująca miniony roczek. Zawodzący, jak wspominaliśmy w jednym z artykułów, ale posiadający kilka perełek definitywnie wartych wspomnienia. Miłej lektury :)
Pełna wersja tekstu:
http://cinemacabra.pl/7-w-1-czyli-urodzinkowe-podsumowanie-roku-2013/
Dochodzenie - sezon III
KLAPSERKA
Muzyka filmowa 2013 – top 80 by Klapserka & Szymalan. Część 1 (80-61)
Część z Was zna tę muzykę doskonale, część dopiero pozna i – mam nadzieję – zakocha się w niej tak jak my. My, czyli ja – słuchająca muzykę filmową emocjami, i on – Szymalan, autor bloga Filmowe Konkret-Słowo, mający nie tylko wiedzę w tym temacie, ale i świetne ucho do ciekawych, świeżych brzmień. To nasz drugi ranking utworów muzyki filmowej minionego roku. Pierwszy – publikowany w sześciu częściach niespełna rok temu – spotkał się z ogromnym zainteresowaniem (znajdziecie go tutaj). Nie mogliśmy nie popełnić go także w tym roku, szczególnie, że obfitował on w dziesiątki fantastycznych utworów, których trzymanie przed Wami w tajemnicy byłoby bezdusznością. Co działo się w muzyce filmowej w 2013 roku?
Pełna wersja tekstu:
FILMOWE KONKRET-SŁOWO
Wielki Ranking Muzyki Filmowej Klapserki i Szymalana 2013 (cz.1)
Niespełna rok temu (a właściwie to nieco krócej) wyżej podpisany autor tego bloga zjednoczył siły z właścicielką bloga Apetyt na film i tak oto, po kilku intensywnych tygodniach przygotowań, powstał wielki ranking najlepszych utworów muzyki filmowej roku 2012. Kilkadziesiąt wyselekcjonowanych utworów, kilka pokaźnych wpisów na obydwu blogach, nasze komentarze, nie tak małe zainteresowanie czytelników. Dziś odnawiamy ten projekt oddając w Wasze ręce kolejny ranking, rzecz jasna tym razem dotyczący utworów, które poznaliśmy dzięki polskim premierom przeróżnych filmów pomiędzy początkiem stycznia a końcem grudnia 2013 roku.
Pełna wersja tekstu:
REVIEWS.BLOX.PL
W ukryciu
Rok 1944. Młoda kobieta przyjeżdża do Warszawy w odwiedziny do swojego ojca, który utrzymuje się z wykonywania fotografii w zakładzie jaki prowadzi na parterze budynku, w którym mieszka. Kobieta już na dzień dobry przeżywa nie małe zaskoczenie. Okazuje się bowiem, że ojciec ukrywa pod podłogą mieszkania córkę swojego bardzo dobrego znajomego. Żydówkę. Oburzona i przestraszona początkowo nie zgadza się na podejmowanie takiego ryzyka, ale nie ma w tym temacie nic do powiedzenia, bo zdanie ojca jest niepodważalne. Poza tym poznała już sekret, którego dla ich dobra, nie może nikomu zdradzić. Traf jednak chce, że wkrótce zabraknie ojca i kobieta będzie zmuszona zacząć, na własną rękę, opiekować się Żydówką, trzymając ją w ukryciu przed Niemcami.
Pełna wersja tekstu:
Dochodzenie - sezon III
Po zakończeniu drugiego sezonu "Dochodzenia", stacja AMC zdecydowała się na nie kontynuowanie tej produkcji. Serial Veeny Sud miał skończyć swoje telewizyjne życie po 26 odcinkach. Decyzja kasacji wynikała z ogólnego zawodu widzów, którzy po pierwszej serii nie doczekali się rozwiązania głównej zagadki (kto zabił Rosie Larssen?), oraz (co wynikało bezpośrednio z pierwszego) znacznie niższej oglądalności sezonu drugiego, choć prezentował on wyższy poziom niż pierwsza seria. Po wielokrotnie przedłużających się negocjacjach między stacją AMC, FOX oraz Netflix zdecydowano się jednak na jeszcze jeden sezon. Tak powstała seria trzecia, jeszcze lepsza od dwóch poprzednich.
Pełna wersja tekstu:
FILMY WEDŁUG AGNIECHY
U niej w domu
François Ozon, ojciec takich hitów jak „8 kobiet”, czy „Basen” tworzy kolejną niezapomnianą historię na miarę największych wyróżnień francuskiej kinematografii. Produkcję o tytule „U niej w domu” będąca ekranizacją jednej ze sztuk Juana Mayorga wystawianych na deskach hiszpańskiego teatru. Znany ze swoich skłonności do naginania wszelkich granic, w tym także moralnych stworzył idealną bazę do pracy dla reżysera. Słysząc o kunszcie Mayorga, a także znając niebanalność obrazów Ozona można było oczekiwać, że ten tytuł nie tylko rozbudzi ludzkie zmysły, ale będzie podtrzymywał widza w napięciu.
Pełna wersja tekstu:
Filmoteka #20: Grudzień
Miesiąc grudzień był u mnie bardzo obfity zarówno w sferze filmowej, jak i książkowej. Co prawda ilość zdobytych filmów nie równa się ilości książek, ale trzeba się cieszyć z tego, co jest. Skoro Święta, to oczywiście były prezenty, choć tutaj akurat częściej sypały się książki niżeli filmy. Na wyprzedażach też za bardzo nie można było poszaleć. Nie mniej można powiedzieć, że nie mam już gdzie trzymać tych filmów. Tak, czy inaczej poniżej prezentuję swój prezentowo-zakupowo-recenzencki stos płyt DVD z filmami, tymi lepszymi, ale też i gorszymi.
Pełna wersja tekstu:
Wilk z Wall Street
Ten film to jedna wielka impreza. Tak można by zacząć opowieść o najnowszej produkcji Martina Scorsese. Reżyser podejmował się już najrozmaitszych wyzwań, teraz przyszło mu zmierzyć się z prawdziwą historią człowieka, który w młodym wieku dorobił się milionów. „Wilk z Wall Street” jest dokładnie taki, jak bohater o którym traktuje- barwny, chciwy i odrobinę szalony. Sam reżyser nie boi się stworzyć czegoś innego niż do tej pory. Piękne golizny, dużo finansjery i przepychu, czyli niczym nieograniczone możliwości zaprezentowania jednej z najbardziej porywających historii świata finansów.
Pełna wersja tekstu:
Idealne matki
Miłość ma bardzo wiele twarzy, które oglądamy przez całe swoje życie. Uczucia, które darzymy własnych rodziców, przyjaciół, czy życiowego partnera to te dodające nam energii, wsparcia. A co gdyby miłością naszego życia okazał się być ktoś znacznie młodszy? A co, gdyby wybrankiem naszego serca okazało się być dziecko naszego najlepszego przyjaciela? Takie pytania, ale przede wszystkim odpowiedzi na nie i emocje z nimi związane stały się podstawą opowiadań Doris Lessing, a następnie filmu. Za kamerą „Idealnych matek” stanęła Anna Fontaine („Coco Chanel”) rozpracowując dość trudny i niewygodny temat wśród krajobrazów przepięknej Australii.
Pełna wersja tekstu:
Muzyka filmowa 2013 – top 80 by Klapserka & Szymalan. Część 1 (80-61)
Część z Was zna tę muzykę doskonale, część dopiero pozna i – mam nadzieję – zakocha się w niej tak jak my. My, czyli ja – słuchająca muzykę filmową emocjami, i on – Szymalan, autor bloga Filmowe Konkret-Słowo, mający nie tylko wiedzę w tym temacie, ale i świetne ucho do ciekawych, świeżych brzmień. To nasz drugi ranking utworów muzyki filmowej minionego roku. Pierwszy – publikowany w sześciu częściach niespełna rok temu – spotkał się z ogromnym zainteresowaniem (znajdziecie go tutaj). Nie mogliśmy nie popełnić go także w tym roku, szczególnie, że obfitował on w dziesiątki fantastycznych utworów, których trzymanie przed Wami w tajemnicy byłoby bezdusznością. Co działo się w muzyce filmowej w 2013 roku?
Pełna wersja tekstu:
http://klapserka.pl/muzyka-filmowa-2013-top-80-by-klapserka-szymalan-czesc-1-80-61/
Wszyscy mi Suits polecali, a ja czułam pismo nosem. Z rozpoczęciem śledzenia serialu zwlekałam jednak miesiącami. Najpierw sama odkładając seanse, będąc wciąż w żałobie po finałach znakomitych produkcji, które towarzyszyły mi latami, później czekając na towarzystwo, bo oglądać serial we dwoje jakoś mi zawsze przyjemniej. Że odkładałam to tak długo pożałowałam już po kilku odcinkach, choć zalety, jaką jest możliwość obejrzenia hurtem kilkunastu odcinków bez niecierpliwego oczekiwania na kolejny, nie mogę nie docenić. Czym przekonał mnie do siebie serial w pierwszym sezonie?
Pełna wersja tekstu:
W garniturach – sezon I
Wszyscy mi Suits polecali, a ja czułam pismo nosem. Z rozpoczęciem śledzenia serialu zwlekałam jednak miesiącami. Najpierw sama odkładając seanse, będąc wciąż w żałobie po finałach znakomitych produkcji, które towarzyszyły mi latami, później czekając na towarzystwo, bo oglądać serial we dwoje jakoś mi zawsze przyjemniej. Że odkładałam to tak długo pożałowałam już po kilku odcinkach, choć zalety, jaką jest możliwość obejrzenia hurtem kilkunastu odcinków bez niecierpliwego oczekiwania na kolejny, nie mogę nie docenić. Czym przekonał mnie do siebie serial w pierwszym sezonie?
Pełna wersja tekstu:
http://klapserka.pl/w-garniturach-sezon-i/
SALON FILMOWY MN
DKF #2 („Aleksander Newski” 1938)
To już drugie spotkanie DKF w gliwickim kinie Amok, w którym wspólnie z Zuzią uczestniczyliśmy. Tematem pierwszego spotkania był jesienny zbiór filmów z programu „Future Shorts”. Kiedy usłyszałem, jaki film będzie można zobaczyć na kolejnym DKF-ie odrobinę obawiałem się, bo czy seans „Aleksandra Newskiego” Siergieja Eisensteina z 1938 roku mógł być ciekawym doświadczeniem? Owszem i teraz wiem, że nie należy obawiać się klasyki. Współczesne kino istnieje dzięki takim produkcjom, jak ta sprzed 76 lat!
Sylwester w Multikinie – relacja
Ile razy w życiu spędziliście Sylwestra przed telewizorem, urządzając sobie maraton filmowy? Skoro tu jesteście, to pewnie przynajmniej raz. A gdyby tak przenieść rzecz w miejsce, w którym jest ona najbardziej naturalna? Na taki pomysł wpadliśmy w tym roku, chcąc spędzić tę wyjątkową noc inaczej niż zwykle, bez potrzeby wybierania się w gości lub ich przyjmowania. Sylwester w Multikinie, łączący typowo imprezowe akcenty (dj, catering, alkohol) z tym, o co w kinie właściwie chodzi (seanse filmowe), przedstawiał się nam więc jako najatrakcyjniejsza opcja.
Pełna wersja tekstu:
SALON FILMOWY MN
DKF #2 („Aleksander Newski” 1938)
To już drugie spotkanie DKF w gliwickim kinie Amok, w którym wspólnie z Zuzią uczestniczyliśmy. Tematem pierwszego spotkania był jesienny zbiór filmów z programu „Future Shorts”. Kiedy usłyszałem, jaki film będzie można zobaczyć na kolejnym DKF-ie odrobinę obawiałem się, bo czy seans „Aleksandra Newskiego” Siergieja Eisensteina z 1938 roku mógł być ciekawym doświadczeniem? Owszem i teraz wiem, że nie należy obawiać się klasyki. Współczesne kino istnieje dzięki takim produkcjom, jak ta sprzed 76 lat!
Pełna wersja tekstu:
http://salonfilmowymn.blogspot.com/2014/01/dkf-2-aleksander-newski-1938.html
Styczniowy miszmasz - część 1 (Morderstwo w Orient Expresie, Werdykt, Wybór Zofii)
Nigdy nie jest za późno na zmniejszanie poziomu filmowej ignorancji. Nie ma możliwości zobaczenia wszystkich dobrych filmów, które powstały, ale chciałbym mieć solidne podwaliny filmowej klasyki. Słowo „klasyki” jest kluczowe. Małymi krokami nadrabiam filmowe zaległości wśród starszych filmów. Tak – starszych, a nie starych, ponieważ kilka z nich jest w moim wieku. Na Meryl Streep, Paula Newmana i Seana Connery można, prawie zawsze liczyć. O tej i innych lekcjach wynikających z „wiekowych” filmów piszę w dzisiejszym miszmaszu.
Pełna wersja tekstu:
Nigdy nie jest za późno na zmniejszanie poziomu filmowej ignorancji. Nie ma możliwości zobaczenia wszystkich dobrych filmów, które powstały, ale chciałbym mieć solidne podwaliny filmowej klasyki. Słowo „klasyki” jest kluczowe. Małymi krokami nadrabiam filmowe zaległości wśród starszych filmów. Tak – starszych, a nie starych, ponieważ kilka z nich jest w moim wieku. Na Meryl Streep, Paula Newmana i Seana Connery można, prawie zawsze liczyć. O tej i innych lekcjach wynikających z „wiekowych” filmów piszę w dzisiejszym miszmaszu.
Pełna wersja tekstu:
http://salonfilmowymn.blogspot.com/2014/01/styczniowy-miszmasz-czesc-1-morderstwo.html
W oczekiwaniu na Złote Globy 2014, część 4 - SERIAL KOMEDIOWY
Jako, że dzisiejszej nocy poznamy już zwycięzców Złotych Globów 2014, chciałbym Wam przedstawić ostatni przegląd seriali nominowanych do tych nagród. Pozostało mi jedynie omówić seriale komediowe, zatem do dzieła… Sytuacja ma się podobnie jak w przypadku seriali dramatycznych – z każdym z nominowanych się zetknąłem, o każdym mogę coś napisać i w jakiś sposób go ocenić, aczkolwiek są 2 tytuły, które zacząłem oglądać dopiero po ogłoszeniu nominacji. W przypadku seriali komediowych sytuacja jest o tyle ciekawa, że właściwie nie ma wyraźnych faworytów – największa liczba nominacji dla pojedynczego serialu wynosi 2. Szykuje się zatem bardzo ciekawy pojedynek, którego wynik na pewno będzie zaskakujący.
Pełna wersja tekstu:
“Paint in Blue” lub “Życie w odcieniach błękitu” (Życie Adeli – część 1 i 2)
Jessy, bohater filmu „Przed wschodem słońca” Richarda Linketera miał pomysł, aby stworzyć kanał telewizyjny, który nadawałaby filmy dokumentalne nadesłane przez ludzi z całego świata. 24 godziny zwyczajnego życia kogoś mieszkającego w Hiszpanii lub Anglii. Do osiągnięcia tej wizji zbliżył się Abdellatif Kechiche, reżyser filmu „Życie Adeli”. Choć jego film trwa zaledwie 3 godziny, a nie 24 to ma w sobie tę samą dokumentalną siłę przekazu i między innymi dzięki temu staje się niezwykłą kroniką dorastania francuskiej nastolatki.
Pełna wersja tekstu:
ARTHOUSE
O Webberze słów kilka.
Kiedy sięgasz po trzydziestą-którąś książkę jednego autora, w ciągu zaledwie kilku miesięcy, musisz odłożyć, choć na chwilę, swoje miłosne zapędy i zadać proste pytanie: dlaczego On – szczególnie wtedy, gdy rzeczony autor porusza się w obrębie gatunku, dotychczas nielubianego i nieczytanego. Chodzi tylko o kompozycję – zmiany planów, punktów widzenia, skomplikowaną fabułę, oryginalny język a może sposób konstruowania bohaterów, ideały lub wartości, które przebijają się z kartek jego książek?
Pełna wersja tekstu:
PANORAMA KINA
Krew dwóch bohaterów
Ponad 10 lat pracował John Woo przy filmach, które nie zaspokajały jego ambicji, aż wreszcie w 1986 znalazł właściwą drogę do sukcesu. W latach 70. nakręcił kilka filmów sztuk walki, takich jak Ręka śmierci i Ostatni salut dla wojownika, lecz nie był z nich zbyt dumny (choć moim zdaniem akurat te dwa wymienione są całkiem niezłe). Przełomem w karierze była połowa lat 80, kiedy nawiązał współpracę z Harkiem Tsui i dla jego wytwórni (Film Workshop) zaczął kręcić spektakularne filmy akcji.
Pełna wersja tekstu:
FILM PLANETA
W oczekiwaniu na Złote Globy 2014, część 4 - SERIAL KOMEDIOWY
Jako, że dzisiejszej nocy poznamy już zwycięzców Złotych Globów 2014, chciałbym Wam przedstawić ostatni przegląd seriali nominowanych do tych nagród. Pozostało mi jedynie omówić seriale komediowe, zatem do dzieła… Sytuacja ma się podobnie jak w przypadku seriali dramatycznych – z każdym z nominowanych się zetknąłem, o każdym mogę coś napisać i w jakiś sposób go ocenić, aczkolwiek są 2 tytuły, które zacząłem oglądać dopiero po ogłoszeniu nominacji. W przypadku seriali komediowych sytuacja jest o tyle ciekawa, że właściwie nie ma wyraźnych faworytów – największa liczba nominacji dla pojedynczego serialu wynosi 2. Szykuje się zatem bardzo ciekawy pojedynek, którego wynik na pewno będzie zaskakujący.
Pełna wersja tekstu:
http://filmplaneta.blogspot.com/2014/01/w-oczekiwaniu-na-zote-globy-2014-czesc_12.html
Sprawa Juliana Assange'a to tak doskonały materiał na film, że trudno się go było spodziewać później niż teraz. I rzeczywiście, jest - niekoniecznie odkrywczy, ale dający do myślenia, z gwiazdorską obsadą i wciągającą fabułą. A nuż zachęci kogoś do wgłębienia się w temat?
Sprawa Juliana Assange'a to tak doskonały materiał na film, że trudno się go było spodziewać później niż teraz. I rzeczywiście, jest - niekoniecznie odkrywczy, ale dający do myślenia, z gwiazdorską obsadą i wciągającą fabułą. A nuż zachęci kogoś do wgłębienia się w temat?
Sprawa Juliana Assange'a to tak doskonały materiał na film, że trudno się go było spodziewać później niż teraz. I rzeczywiście, jest - niekoniecznie odkrywczy, ale dający do myślenia, z gwiazdorską obsadą i wciągającą fabułą. A nuż zachęci kogoś do wgłębienia się w temat?
W oczekiwaniu na Złote Globy 2014, część 3 – SERIAL DRAMATYCZNY
Dzisiaj chciałbym Wam przedstawić przedostatnią część mojego cyklu poświęconego Złotym Globom 2014. Jednym z moich postanowień noworocznych związanych z blogiem było to, abym więcej pisał o serialach, a dzisiejszego dnia trafia się ku temu najlepsza okazja. Co ciekawe, każdy z nominowanych seriali oglądam. Z większością z nich jestem na bieżąco, część nadrabiam, ale są też 2-3, w które dopiero się wciągam. Poniżej krótki przegląd seriali nominowanych do Złotych Globów w kategorii Najlepszy serial dramatyczny.
Pełna wersja tekstu:
W oczekiwaniu na Złote Globy 2014, część 2 – MINI-SERIAL albo FILM TELEWIZYJNY
Dzisiaj chciałbym Wam przedstawić 2 część mojego cyklu poświęconego filmom i serialom nominowanym do Złotych Globów 2014. Tym razem pod lupę biorę produkcje nominowane w kategorii MINI-SERIAL albo FILM TELEWIZYJNY, w tym także nominacje aktorskie dla tych produkcji. Przypominam, że właśnie w tych kategoriach w zeszłym roku wielki sukces osiągnął film telewizyjny Zmiana w grze – biograficzny dramat polityczny (film ten zdobył 3 nagrody, w tym dla najlepszego mini-serialu lub filmu telewizyjnego, dla najlepszej aktorki – Julianne Moore oraz dla najlepszego aktora drugoplanowego Eda Harrisa). I o ile w zeszłym roku te wygrane dało się stosunkowo łatwo przewidzieć, o tyle w tym roku nominacje są zaskakujące i ciężko wytypować zwycięzców. Poniżej krótki przegląd mini-seriali i filmów telewizyjnych nominowanych do Złotych Globów 2014.
Pełna wersja tekstu:
FILMOWE ABECADŁO
Koneser
Miał 32 lata, kiedy jego film „Cinema Paradiso” odnosił wielkie sukcesy na całym świecie. Teraz przez wielu uznawany jest za film kultowy, który na dobre zapisał się w historii kina! Po ponad dwudziestu latach możemy zobaczyć najsłynniejszego włoskiego reżysera w równie wysokiej formie. Najnowszy film Giuseppe Tornatore – „Koneser”, to jeden z najbardziej intrygujących i zarazem najmocniej zapamiętywalnych filmów ubiegłego roku. Reżyser pokazał samotność i wyobcowanie ze społeczeństwa, a również zafascynował nie jednego bogactwem, jakie kryje w sobie malarstwo i sama sztuka. Tornatore czaruje historią, ujmuje nas i przedstawia, że nawet koneser może nie zauważyć każdego fałszerstwa.
Pełna wersja tekstu:
Grawitacja
Kosmos to miejsce, w którym brakuje jakichkolwiek czynników umożliwiających życie! Jest to jedna, wielka próżnia – z gwiazdami i planetami, bez grawitacji. Po docenianych „Ludzkich dzieciach”, Alfonso Cuarón i Emmanuel Lubezki powracają z nową, głośną produkcją, która przedstawia jak małymi elementami w kosmosie są ludzie i jakie mają szanse na przeżycie, podczas nieprzewidzianych sytuacji zagrażających ich bezpieczeństwu. „Grawitacja” czekała na swoją realizację cztery lata, ponieważ wtedy nie było możliwości ekranizacji wszystkich wyobrażeń i wizji reżysera. Zdecydowanie opłacało się czekać, ponieważ film Cuaróna to niesamowita uczta dla oka, charakteryzująca się świetnymi zdjęciami i efektami specjalnymi.
Pełna wersja tekstu:
Sprawa Juliana Assange'a to tak doskonały materiał na film, że trudno się go było spodziewać później niż teraz. I rzeczywiście, jest - niekoniecznie odkrywczy, ale dający do myślenia, z gwiazdorską obsadą i wciągającą fabułą. A nuż zachęci kogoś do wgłębienia się w temat?
Sprawa Juliana Assange'a to tak doskonały materiał na film, że trudno się go było spodziewać później niż teraz. I rzeczywiście, jest - niekoniecznie odkrywczy, ale dający do myślenia, z gwiazdorską obsadą i wciągającą fabułą. A nuż zachęci kogoś do wgłębienia się w temat?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz